d’ Oilsjterse Velau-Routes

Seg goje vandaug isj ni mei mé moi
Pakt ane velau en we zèllen gon roin
Saumen gommen volleideg aal de routes isj arrond
En verdomd, ’t es gezond
Dus go mei, mei, mei

No een toiken kreige ‘k ik een droeige keil
Voifhonderd meiter was mè ietske te veil
In e cafeiken zèmmen weir tein allemool beland
Bier in d’hand, ’t was plezant
Mor zoei zat, zat, zat

Ik em hier weer e gralek stik in mèn zjilei
’t Was weer ’n iejnen achter ’n anderen toernei
Zoei per velau roin valt vantoid ni mei
En ik moen sebiet nor hois

Mensjelief da’s mizeire
Ik em hier iet veren
Mensjelief, da’s mizeire
Gerauk’ek wel nog tois

Blijven tèrren, oeik zèdde nog zoei ongezond
Blijven tèrren, en kroigde gè zjiër oon a kont
Blijven tèrren, valde mé a kèzze op de grond
Blijven tèrren, zèdde zwoor of lichtgewond
Blijven tèrren, ’t zal ambras zèn
Blijven tèrren, as’ek tois ben

Zjiëre biejnen, langst de Faluintjes zèmmen gepasseird
Zjiëre biejnen, de Dènjerroute es de moeite weerd
Zjiëre biejnen, oon de Leirekes es ’t tein gebeird
Zjiëre biejnen, zèmmen mé ’t velauken weggesleird
Zjiëre biejnen, ’t es mè verdroeten
Zjiëre biejnen, mé die routes