Mexicoon

Weir zémmen oevertoid goon eiten
Mé prinsj Enrico nummer 1
‘k Een zal da noeit nimmer vergeiten
Oi’k da mor geweiten
Ik zol kennen schriejn

Weir liet’n Enrico reserveiren
Een taufel bé de Mexicoon
Ik etj’n door voif a zes taloeiren
Mor bé ’t minsjte betj’n devoeiren
Moene’k ik nor ’t oisjken goon

Noig ambetant, ’t es a’mool plat langst ‘n achterkant
Mén wasseroi verdientj een oordeg cengsken boi

Enrico diejj’kaan’t nie geloeiven
Da’k last em mé ménne contoire
Ei nog giejn iejn vraa oeiren klaugen
Oeik al zitj’n door alle daugen
Mor toch zén weir de sigaar

Mexicoon, Mexicoon
Wa moejj’door mei beginnen
Na speile’k schoiftrompet, mén broek werdt iejn portret, een broeine striejp
Mexicoon, Mexicoon
Door goone’k nimmer binnen
De fret was iejste klas, mor ménne witte was es goed om zjiep

Ik slik immodium mé oeipen
Suppositoires a vollenbak
Ik kaan z’op toid nemiejr goon koeipen
Het bleift als mor loeipen
En ‘t ’n es giejne kak

Ne giejlen dag loeipe’k te stinken
De gaas komt langs ménne rondel
‘k Oeir ze ni kommen of ni klinken
‘k Mor ‘k voel ze schoein zinken
Langs de voer van mé spel

’t Es temps passei
‘k Goon mé Enrico nimmer mei
‘k Em ‘t geprobeird
Ei giejl mé loif vermassacreird

Weir emmen ’t ons vér goe gezwoeren
Vér iejweg en altoid gedoon
Weir goon nog liever isj Chineizen
Indionsj of congoleizen
As diejje vette Mexicoon

Mexicoon, Mexicoon
Wa moejj’door mei beginnen
Na speile’k schoiftrompet, mén broek werdt iejn portret, een broeine striejp
Mexicoon, Mexicoon
Door goone’k nimmer binnen
De fret was iejste klas, mor ménne witte was es goed om zjiep

Na es’t vér goed gedoon
Mé dieje Mexicoon