Ons Zjozei

Ik em iet veren, ‘k zeg’et ni geren
‘k Wèr gedomineird en gekoejoneird
Ik kaan ’t a zweiren
 
‘k Zing mè oon den toeig nog stoon
Mè goed oon ’t loten goon
Keik achter moi, door zat ze zoi
En ’t was geklonken
 
Ik was goe krimineil en ‘k wist ni al teveil
Zjust da z’eer naum zoi “Ik ben Zjozei”
We gauven van onz’n tiejn
Na em’ek z’oon mèn biejn
En lotj ze moi va zè leiven ni gerèst
 
Steik’ek mènne kop nor boiten en door es ons Zjozei
Ik kaan zelfs niet gon drinken op stammenei
Oeik al pak’ek mèn valiezen en gon’ek op konzjei
Tein wèr’ek achtervolgt deir ons Zjozei
 
Ni te doeng, ’t es een vraa mé veil gebreiken
Ai, ai, ai, geriejt vér in ’t zothois te steiken
Mensjelief, nievest vindje zoei e meiken
Ai, ai, ai, woor kaan’ek mè nog wegsteiken
 
Wa da’k gon zeggen, teif’ek ni oitleggen
‘k Wèr g’ambeteird, noig g’afronteird
‘k Zal ’t a mor zeggen
 
Ik em in Sponj’n gezeit’n, mè door in drank gesmeit’n
Keik neiven moi, door zat ze zoi
Nor moi te lonken
 
’t Was een gebèldje, as ze mè verteldje
Da ze gedumpt was deir den Boein
Ze zat zè veil te schriejn
Toch gaf’ek van mèn’ tiejn
En na zitj ze mè gedierig achterno
 
REF.
 
Ai, ai, ai, ons Zjozei
Ai, ai, ai, ons Zjozei
 
Noeit zèmmen der nog van afgerokt
w’Emmen dus de beslissing gemokt
Iejn da grat ni was te vermooin
Na woeine’men saumen mé onsgendroin
 
REF.